Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

постри́женный

1. (от стричь 1) падстры́жаны, пастры́жаны;

2. церк. пастры́жаны;

постри́чь сов.

1. падстры́гчы, пастры́гчы, (всех, многих, много, неоднократно) пападстрыга́ць, пападстры́гчы; папастрыга́ць, папастры́гчы;

2. церк. пастры́гчы (всех, многих) папастрыга́ць, папастры́гчы;

постри́чься

1. падстры́гчыся, пастры́гчыся;

2. церк. пастры́гчыся.

постро́ганный паструга́ны; (рубанком) пагаблява́ны;

построга́ть сов. паструга́ць, (много, неоднократно) папаструга́ць, папастру́гваць; (рубанком) пагаблява́ць.

построе́ние ср.

1. (действие) пабудо́ва, -вы ж.;

построе́ние геометри́ческих фигу́р пабудо́ва геаметры́чных фігу́р; см. постро́ить;

2. (конструкция, строй) пабудо́ва, -вы ж., будо́ва, -вы ж.;

построе́ние фра́зы пабудо́ва (будо́ва) фра́зы;

3. книжн. (система мысли, учение) пабудо́ва, -вы ж.; (теория) тэо́рыя, -рыі ж.;

сло́жное филосо́фское построе́ние склада́ная філасо́фская пабудо́ва;

4. воен. пастрае́нне, -ння ср.;

постро́енный пабудава́ны; збудава́ны, паста́ўлены; см. постро́ить 1;

постро́ечный будаўні́чы.

постро́ить сов.

1. в разн. знач. пабудава́ць; (о строении — ещё) збудава́ць, паста́віць;

2. воен. пастро́іць; пашыхтава́ць;

постро́иться

1. (построить себе дом и т. п.) пабудава́цца;

2. (стать в строй) пастро́іцца; пашыхтава́цца;