сравня́ться зраўнава́цца.
Verbum
анлайнавы слоўніксража́ть
1. (поражать) паража́ць; (разбивать) разбіва́ць; (убивать) забіва́ць; (сваливать) зва́льваць; (побеждать) перамага́ць;
2.
сража́ться
1. бі́цца; (вести бой) ве́сці бой; (воевать) ваява́ць; (бороться) змага́цца; (схватываться) схо́плівацца, схва́твацца;
войска́ сража́ются с враго́м во́йскі б’ю́цца (ваю́юць, змага́юцца) з во́рагам;
сража́ться за ро́дину змага́цца за радзі́му;
2.
они́ два часа́ сража́лись в ша́хматы яны́ дзве гадзі́ны змага́ліся (гуля́лі) у ша́хматы;
сраже́ние
1. бі́тва, -вы
генера́льное сраже́ние генера́льная бі́тва;
по́ле сраже́ния по́ле бі́твы;
дать сраже́ние даць бой;
вы́играть сраже́ние вы́йграць бі́тву;
2.
сражённый
1.
2.
2.
срази́ть
1. (поразить) паразі́ць; (разбить) разбі́ць; (убить) забі́ць; (свалить) звалі́ць; (победить) перамагчы́;
его́ срази́ла пу́ля яго́ паразі́ла (забі́ла) ку́ля;
срази́ть врага́ паразі́ць (разбі́ць, перамагчы́) во́рага;
2.
весть о сме́рти сы́на срази́ла его́ ве́стка аб сме́рці сы́на (ця́жка) ура́зіла (прыбі́ла, прыгняла́) яго́.
срази́ться
1. (вступить в бой) уступі́ць у бой; (схватиться) схапі́цца, схваці́цца; (повоевать) паваява́ць; (побороться) пазмага́цца;
срази́ться с враго́м уступі́ць у бой (схапі́цца) з во́рагам;
2.
сра́зу
срам
1. со́рам, -му
2.
◊
стыд и срам со́рам і га́ньба;
срами́ть