Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

созида́ть несов., книжн. ствара́ць, твары́ць;

созида́ться возвр., страд. ствара́цца, твары́цца.

сознава́ть несов. усведамля́ць; (понимать) разуме́ць;

сознава́ться

1. (признаваться) прызнава́цца;

2. страд. усведамля́цца; разуме́цца; см. сознава́ть.

созна́ние ср.

1. усведамле́нне, -ння ср., разуме́нне, -ння ср.; см. сознава́ть;

созна́ние необходи́мости усведамле́нне (разуме́нне) неабхо́днасці;

2. (признание) прызна́нне, -ння ср.;

созна́ние в преступле́нии прызна́нне ў злачы́нстве;

3. (мысль, чувство) усведамле́нне, -ння ср., уразуме́нне, -ння ср.;

созна́ние вины́ усведамле́нне (уразуме́нне) віны́;

4. филос. свядо́масць, -ці ж.;

обще́ственное созна́ние грама́дская свядо́масць;

5. прыто́мнасць, -ці ж.; па́мяць, -ці ж.;

больно́й потеря́л созна́ние хво́ры стра́ціў прыто́мнасць;

лежа́ть без созна́ния ляжа́ць без па́мяці.

со́знанный усвядо́млены; (понятый) уразуме́ты.

созна́тельно нареч. свядо́ма;

созна́тельность свядо́масць, -ці ж.;

созна́тельный в разн. знач. свядо́мы;

созна́тельный челове́к свядо́мы чалаве́к;

созна́тельное отноше́ние к чему́-л. свядо́мыя адно́сіны да чаго́е́будзь;

созна́тельный обма́н свядо́мы падма́н.

созна́ть сов. усвядо́міць; (понять) уразуме́ць;