Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

Слуцк г. Слуцк, род. Слу́цка м.

слу́цкий слуцкі.

Слуцкий райо́н Слу́цкі раён.

слу́чай м.

1. вы́падак, -дку м.;

2. (приключение, происшествие) здарэ́нне, -ння ср.;

3. (повод) наго́да, -ды ж.; вы́падак, -дку м.; прычы́на, -ны ж.;

в слу́чае чего́ у вы́падку чаго́, а калі́ што яко́е;

на слу́чай чего́ калі́ што яко́е;

по слу́чаю чего́ з вы́падку чаго́, з прычы́ны чаго́, з наго́ды чаго́;

купи́ть по слу́чаю купі́ць выпадко́ва;

от слу́чая к слу́чаю ад вы́падку да вы́падку;

на все слу́чаи жи́зни на ўсе вы́падкі жыцця́;

в том слу́чае, е́сли… у тым вы́падку, калі́

случа́йно нареч. выпадко́ва;

случа́йность выпадко́васць, -ці ж.;

случа́йный выпадко́вы.

случа́ть несов. злуча́ць, злу́чваць, спаро́ўваць.

случа́тьсяI несов. здара́цца; (встречаться) трапля́цца, надара́цца; (приходиться) даво́дзіцца; см. случи́тьсяI.

случа́тьсяII несов., возвр., страд. злуча́цца, злу́чвацца, спаро́ўвацца; см. случи́тьсяII, случа́ть.