встрепену́ться сов. страпяну́цца; (спохватиться) схамяну́цца.
встрепыхну́ться сов., разг. страпяну́цца.
встре́тить сов., в разн. знач. сустрэ́ць, разг. стрэць, спатка́ць; (натолкнуться) напатка́ць (каго), натра́піць (на каго, што);
по доро́ге я встре́тил де́вушку па даро́зе я сустрэў (стрэў, спатка́ў, напатка́ў) дзяўчы́ну; см. встреча́ть;
встре́титься (с кем, чем, кому, чему) сустрэ́цца (з кім, чым, каму, чаму), разг. стрэ́цца (з кім, чым, каму, чаму), спатка́цца (з кім, чым); (попасться навстречу) тра́піцца (каму, чаму, хто, што); напатка́цца (каму, чаму, хто, што);
в лесу́ нам встре́тился волк у ле́се нам тра́піўся (напатка́ўся) воўк.
встре́ча ж. сустрэ́ча, -чы ж.; (свидание) спатка́нне, -ння ср.;
встреча́ть несов. сустрака́ць, разг. страча́ць, спатыка́ць; (наталкиваться) натрапля́ць (на каго, што);
◊
встреча́ть в штыки́ сустрака́ць у штыкі́;
встреча́ться сустрака́цца, разг. страча́цца, спатыка́цца; (попадаться) трапля́цца;
встре́ченный сустрэ́ты, разг. стрэ́ты, спатка́ны;
встре́чный
1. прил. сустрэ́чны;
встре́чный план сустрэ́чны план;
2. сущ. сустрэ́чны, -нага м.;
◊
встре́чный и попере́чный ко́жны стрэ́чны, ко́жны хто папа́ла.
встрёпанный разг. ускудла́чаны, узлахма́чаны;
◊
как встрёпанный як утрапёны.