Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поручи́тельство паручы́цельства, -ва ср., паруча́льніцтва, -ва ср.

поручи́ть сов. даручы́ць.

поручи́ться сов. паручы́цца.

по́ручни мн. по́ручні, -няў, парэ́нчы, -чаў;

по́ручень ед. по́ручань, -чня м.; парэ́нча, -чы ж.

поруша́ть сов., обл., см. пору́шить.

пору́шить сов., прост.

1. разбуры́ць, пабуры́ць; (обрушить) абвалі́ць, абуры́ць;

2. (сдирая шелуху, очистить) спец. абадра́ць, ашатрава́ць;

3. уст. (нарушить) пару́шыць.

порфи́р мин. парфі́р, -ру м.

порфи́ра (мантия) уст. парфі́ра, -ры ж.

порфири́т мин. парфіры́т, -ту м.

порфи́рный в разн. знач. парфі́рны;