Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сомнамбули́зм мед. самнамбулі́зм, -му м.;

сомнамбули́ческий самнамбулі́чны.

сомнева́ться несов. сумнява́цца;

сомне́ние сумне́нне, -ння ср.;

его́ взяло́ сомне́ние яго́ ўзяло́ сумне́нне;

не подлежи́т сомне́нию не падляга́е сумне́нню, не выкліка́е сумне́ння;

без сомне́ния, вне сомне́ния безумо́ўна, бясспрэ́чна.

сомни́тельно

1. нареч. няпэ́ўна; падазро́на; сумні́ўна;

сомни́тельно чи́стый няпэ́ўна чы́сты;

2. в знач. сказ. наўра́д ці, сумні́ўна, а также личными формами глаг. сумнява́цца;

сомни́тельно, зайдёт ли он к нам наўра́д (сумні́ўна, я сумнява́юся), ці зо́йдзе ён да нас;

мне сомни́тельно мне сумні́ўна (я сумнява́юся);

сомни́тельность

1. няпэ́ўнасць, -ці ж.; сумні́ўнасць, -ці ж.;

2. падазро́насць, -ці ж.; сумні́ўнасць, -ці ж.;

3. двухсэ́нсавасць, -ці ж.; см. сомни́тельный;

сомни́тельный

1. (возбуждающий сомнение) няпэ́ўны; сумні́ўны;

сомни́тельный успе́х няпэ́ўны (сумні́ўны) по́спех;

2. (подозрительный) падазро́ны; сумні́ўны;

челове́к с сомни́тельным про́шлым чалаве́к з падазро́ным (сумні́ўным) міну́лым;

3. (двусмысленный) двухсэ́нсавы;

сомни́тельный комплиме́нт двухсэ́нсавы кампліме́нт.

сомно́житель мат. сумно́жнік, -ка м.

сомо́вий прил. самі́ны, со́маў;

сомо́вина самі́на, -ны ж.