Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

опо́енный и опоённый

1. апо́ены;

2. (ядовитым напитком) уст. атру́чаны.

опо́ечный апо́йкавы.

опозда́вший

1. сущ. той (та́я, то́е), хто спазні́ўся (хто, што спазні́лася);

2. прил. спо́знены.

опозда́ние спазне́нне, -ння ср.;

опозда́ть сов. спазні́цца.

опознава́ние апазнава́нне, -ння ср.;

опознава́тельный апазнава́льны;

опознава́ть несов. апазнава́ць, пазнава́ць;

опознава́ться страд. апазнава́цца, пазнава́цца;

опозна́ние юр. апазнава́нне, -ння ср., пазнава́нне, -ння ср.