подрули́ть сов. падрулі́ць.
подрумя́ненный падрумя́нены;
подрумя́нивание падрумя́ньванне, -ння ср.;
подрумя́нивать несов. падрумя́ньваць;
подрумя́ниваться возвр., страд. падрумя́ньвацца;
подрумя́нить сов. падрумя́ніць;
подрумя́ниться падрумя́ніцца.
подру́чник
1. ист. васа́л, -ла м.;
2. (выполняющий подсобную работу) падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помогающий) памага́ты, -тага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.;
3. (в токарном станке) техн. падру́чнік, -ка м.;
подру́чница (выполняющая подсобную работу) падру́чная, -най ж., спадру́чная, -най ж.; (помогающая) памага́тая, -тай ж.; (помощница) памо́чніца, -цы ж.;
подру́чный
1. прил. падру́чны, спадру́чны;
2. сущ. падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.