Verbum

подруба́ть​^II несов., портн. падру́бліваць, зару́бліваць.

подруба́ться​^I несов., страд.

1. падсяка́цца;

2. усяка́цца;

3. падру́блівацца;

4. падсяка́цца;

5. падру́блівацца; см. подруба́ть​^I.

подруба́ться​^II несов., страд. падру́блівацца, зару́блівацца; см. подруба́ть​^II.

подруби́ть​^I сов.

1. (подсечь) падсячы́, мног. пападсяка́ць;

2. (укоротить) усячы́, мног. паўсяка́ць;

3. (о срубе) падрубі́ць;

4. (прибавить рубкой) разг. падсячы́;

5. горн. падрубі́ць.

подруби́ть​^II сов., портн. падрубі́ць, зарубі́ць.

подру́бка​^I ж.

1. (подсечка) падсяка́нне, -ння ср., падсе́чка, -кі ж.;

2. (укорачивание) усяка́нне, -ння ср.; усе́чка, -кі ж.;

3. (сруба) падру́бліванне, -ння ср., падру́бка, -кі ж.;

4. (прибавка рубкой) падсяка́нне, -ння ср., падсе́чка, -кі ж.;

5. горн. падру́бка, -кі ж.; см. подруба́ть​^I.

подру́бка​^II ж., портн. падру́бліванне, -ння ср., падру́бка, -кі ж., зару́бліванне, -ння ср., зару́бка, -кі ж.; см. подруба́ть​^II.

подру́бленный​^I

1. падсе́чаны;

2. усе́чаны;

3. падру́блены;

4. падсе́чаны;

5. падру́блены; см. подруби́ть​^I.

подру́бленный​^II падру́блены, зару́блены; см. подруби́ть​^II.

подру́брика падру́брыка, -кі ж.