помо́чь 
Verbum
анлайнавы слоўнікпомоше́нничать 
помо́щник памо́чнік, -ка 
помо́щница памо́чніца, -цы 
по́мощь дапамо́га, -гі 
оказа́ть по́мощь дапамагчы́;
получи́ть по́мощь атрыма́ць дапамо́гу;
при по́мощи з дапамо́гай (пры дапамо́зе);
с по́мощью з дапамо́гай;
без посторо́нней по́мощи без чужо́й (пабо́чнай) дапамо́гі;
медици́нская по́мощь медыцы́нская дапамо́га;
ско́рая по́мощь ху́ткая дапамо́га;
оказа́ть пе́рвую по́мощь 
по́мощь на дому́ дапамо́га до́ма;
огнева́я по́мощь 
◊
пода́ть ру́ку по́мощи пада́ць руку́ дапамо́гі;
взыва́ть о по́мощи прасі́ць рату́нку;
на по́мощь! памажы́(це)!, рату́й(це)!
по́мпаI (пышность) по́мпа, -пы 
де́лать что́-л. с по́мпой рабі́ць што-не́будзь з по́мпай.
по́мпаII (насос) по́мпа, -пы 
помпаду́р 
помпаду́рский пампаду́рскі;
помпаду́рство пампаду́рства, -ва