Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

помо́чь сов. дапамагчы́, памагчы́.

помоше́нничать сов., разг. памахлява́ць; пакруці́ць; паашу́кваць; см. моше́нничать.

помо́щник памо́чнік, -ка м.;

помо́щница памо́чніца, -цы ж.

по́мощь дапамо́га, -гі ж.; по́мач, -чы ж.;

оказа́ть по́мощь дапамагчы́;

получи́ть по́мощь атрыма́ць дапамо́гу;

при по́мощи з дапамо́гай (пры дапамо́зе);

с по́мощью з дапамо́гай;

без посторо́нней по́мощи без чужо́й (пабо́чнай) дапамо́гі;

медици́нская по́мощь медыцы́нская дапамо́га;

ско́рая по́мощь ху́ткая дапамо́га;

оказа́ть пе́рвую по́мощь мед. аказа́ць пе́ршую дапамо́гу;

по́мощь на дому́ дапамо́га до́ма;

огнева́я по́мощь воен. агнява́я дапамо́га;

пода́ть ру́ку по́мощи пада́ць руку́ дапамо́гі;

взыва́ть о по́мощи прасі́ць рату́нку;

на по́мощь! памажы́(це)!, рату́й(це)!

по́мпаI (пышность) по́мпа, -пы ж.;

де́лать что́-л. с по́мпой рабі́ць што-не́будзь з по́мпай.

по́мпаII (насос) по́мпа, -пы ж.

помпаду́р ирон. пампаду́р, -ра м.;

помпаду́рский пампаду́рскі;

помпаду́рство пампаду́рства, -ва ср.;