Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поведёрный павядзёрны.

пове́дывать несов., книжн. раска́зваць, паведамля́ць.

повезённый паве́зены;

повезти́ сов.

1. паве́зці;

2. перен., безл. пашанцава́ць;

ему повезло́ яму́ пашанцава́ла.

повелева́ть несов., книжн. (кем-, чем-л. управлять) кірава́ць; (командовать) кама́ндаваць; (приказывать) зага́дваць; (заставлять) прымуша́ць (каго); патрабава́ць (ад каго); (обязывать) абавя́зваць (каго); (говорить) гавары́ць, каза́ць (каму);

моя со́весть повелева́ет мне сде́лать э́то маё сумле́нне абавя́звае мяне́ зрабі́ць гэ́та;

так повелева́ет мне долг так ка́жа (гаво́рыць) мне абавя́зак.

повеле́ние ср., книжн. нака́з, -зу м.; (указ) ука́з, -зу м.; (приказ) зага́д, -ду м.;

по повеле́нию па зага́дзе;

повеле́ть сов., книжн., высок. загада́ць;

повели́тель книжн., высок. улада́р, -ра́ м., валада́р, -ра́ м.;

повели́тельница улада́рка, -кі ж., валада́рка, -кі ж.;

повели́тельно нареч. улада́рна; (властно) ула́дна; (категорически) катэгары́чна; (настойчиво) насто́йліва;