справля́тьсяI 
1. (делать, исполнять что-л.) спраўля́цца;
2. (одолевать в борьбе) спраўля́цца, адо́льваць (каго, што); 
справля́тьсяI 
1. (делать, исполнять что-л.) спраўля́цца;
2. (одолевать в борьбе) спраўля́цца, адо́льваць (каго, што); 
справля́тьсяII 
спра́вный 
1. (исправный) спра́ўны;
2. (зажиточный) замо́жны.
спра́вочник даве́днік, -ка 
спра́вочный даве́дачны;
спра́вочное бюро́ бюро́ даве́дак.
спра́шивать 
1. (обращаться с вопросом) пыта́ць (каго), пыта́цца (у каго), запы́тваць (каго), запы́твацца (у каго);
2. (просить) прасі́ць;
3. (требовать) патрабава́ць; (взыскивать) спаганя́ць;
4. (вызывать) выкліка́ць; (звать) клі́каць; (требовать) патрабава́ць; 
спра́шиваться
1. (просить разрешения) пыта́цца (у каго); 
2. 
спра́шивается, ско́лько дней вы бу́дете э́то перепи́сывать паўстае́ пыта́нне (трэ́ба запыта́цца), ко́лькі дзён вы бу́дзеце гэ́та перапі́сваць.
спрессо́ванный спрасава́ны;
спрессова́ть 
спрессова́ться спрасава́цца;