спра́виться​I сов.

1. (сделать, исполнить что-л.) спра́віцца, здо́лець (што);

спра́виться с рабо́той спра́віцца з рабо́тай, здо́лець рабо́ту;

2. (одолеть в борьбе) спра́віцца, адо́лець (каго, што);

спра́виться с врага́ми спра́віцца з во́рагамі, адо́лець во́рагаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)