спроси́ть
1. (обратиться с вопросом) спыта́ць (каго), спыта́цца (у каго), запыта́ць (каго), запыта́цца (у каго);
спроси́ его́, как туда́ пройти́ спыта́й (запыта́й) яго́, як туды́ прайсці́, спыта́йся (запыта́йся) у яго́, як туды́ прайсці́;
2. (попросить) папрасі́ць;
спроси́ть сове́та папрасі́ць пара́ды;
спроси́ть разреше́ния папрасі́ць дазво́лу;
3. (потребовать) запатрабава́ць; (взыскать) спагна́ць;
с тебя́ спро́сят, е́сли не бу́дет сде́лано з цябе́ спаго́няць, калі́ не бу́дзе зро́блена;
с вас спро́сят добросо́вестной рабо́ты з вас запатрабу́юць добрасумле́ннай пра́цы;
4. (вызвать) вы́клікаць; (позвать) паклі́каць; (потребовать) запатрабава́ць;
в дверь постуча́ли и спроси́ли хозя́ина у дзве́ры пасту́калі і вы́клікалі (паклі́калі) гаспадара́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)