погаса́ние патуха́нне, -ння ср., пагаса́нне, -ння ср.; (угасание) згаса́нне, -ння ср.;
погаса́ть несов. патуха́ць, пагаса́ць; (угасать) згаса́ць, га́снуць;
погаси́ть сов.
1. патушы́ць, пагасі́ць;
2. перен. пагасі́ць; см. погаша́ть.
пога́снуть сов., прям., перен. пату́хнуць, пага́снуць; (угаснуть) зга́снуць;
пога́сший пату́хлы, пага́слы; зга́слы.
погаша́ть несов.
1. уст. тушы́ць, гасі́ць;
2. перен. пагаша́ць;
погаша́ть долги́ пагаша́ць даўгі́;
погаша́ть почто́вые ма́рки пагаша́ць пашто́выя ма́ркі;
погаша́ться страд.
1. тушы́цца, гасі́цца;
2. пагаша́цца; см. погаша́ть;
погаше́ние пагашэ́нне, -ння ср.;
погаше́ние долго́в пагашэ́нне даўго́ў;
погаше́ние ма́рок ште́мпелем пагашэ́нне ма́рак штэ́мпелем;
погашенный
1. пату́шаны, пага́шаны;
2. перен. пага́шаны; см. погаси́ть.
погекта́рно нареч. пагекта́рна;