Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

опа́л мин. апа́л, -лу м.

опа́ла

1. ист. апа́ла, -лы ж.;

2. перен. апа́ла, -лы ж., нямі́ласць, -ці ж.;

попа́сть в опа́лу тра́піць у нямі́ласць, стра́ціць ла́ску.

опалесце́нция физ. апалесцэ́нцыя, -цыі ж.

опалённый

1. абпа́лены, мног. паабпа́льваны;

2. асма́лены, мног. паасма́льваны; см. опали́ть.

опа́ливать несов.

1. абпа́льваць; см. опали́ть 1;

2. (волосяной покров, ворс, верхний слой) асма́льваць;

опа́ливаться разг.

1. (обжигаться) абпа́львацца;

2. (о волосяном покрове, ворсе, верхнем слое) асма́львацца; см. опали́ться;

3. страд. абпа́львацца; асма́львацца; см. опа́ливать;

опали́ть сов.

1. (заставить обгореть) абпалі́ць, мног. паабпа́льваць;

2. (волосяной покров, ворс, верхний слой) асмалі́ць, мног. паасма́льваць;

опали́ться разг.

1. (обжечься) абпалі́цца, мног. паабпа́львацца, абгарэ́ць, мног. паабга́рваць;

2. (о волосяном покрове, ворсе, верхнем слое) асмалі́цца, мног. паасма́львацца;

опали́ться у костра́ асмалі́цца каля́ агню́.

опа́лка ж., техн. асма́льванне, -ння ср.

опа́ловый

1. мин. апа́лавы;

опа́ловый пе́рстень апа́лавы пярсцёнак;

2. (молочно-белый) мало́чна-бе́лы.