впа́рхивать несов. упы́рхваць, улята́ць.
впасть сов.
1. (ввалиться, впасть внутрь) запа́сці, мног. пазапада́ць, упа́сці, увалі́цца, правалі́цца;
2. (прийти в какое-л. состояние) упа́сці; см. впада́ть 1, 2.
впа́янный упая́ны, уст. улітава́ны;
впая́ть сов. упая́ць, уст. улітава́ць.
вперво́й нареч., прост., обл.; впервые упершыню́.
вперебивку и вперебо́й нареч., разг. наперабо́й.
вперева́лку нареч., разг. / ходи́ть вперева́лку хадзі́ць перава́льваючыся.
впереги́б нареч., разг. уперагі́б, у тры пагі́белі.
вперегонки́ и вперего́нку нареч., разг. навы́перадкі, напераго́нкі, навы́сціжкі.
впереди́
1. нареч. спе́раду, папе́радзе, напе́радзе;
2. нареч. (в будущем) напе́радзе, у бу́дучым;
об э́том речь впереди́ пра гэ́та гаво́рка напе́радзе, пра гэ́та гаво́рка яшчэ́ бу́дзе;
3. предлог с род. папе́радзе (каго, чаго), упе́радзе (каго, чаго);
он е́хал впереди́ коло́нны ён е́хаў папе́радзе кало́ны.