по́рох по́рах, -ху м.;
безды́мный по́рох бязды́мны по́рах;
◊
по́рох да́ром тра́тить по́рах дарэ́мна тра́ціць;
по́роху не хвата́ет по́раху не хапа́е;
он по́роха (по́роху) не вы́думает ён по́раху не вы́думае;
поню́хать по́роху паню́хаць по́раху;
держа́ть по́рох сухи́м трыма́ць по́рах сухі́м;
по́рохом па́хнет по́рахам па́хне;
пороховни́ца парахаўні́ца, -цы ж.;
◊
есть ещё по́рох в пороховни́цах ёсць яшчэ́ по́рах у парахаўні́цах;
порохово́й парахавы́;
порохово́й по́греб парахавы́ склеп;
порохово́й заво́д парахавы́ заво́д.
поро́чение нясла́ўленне, -ння ср., знеслаўле́нне, -ння ср., знясла́ўленне, -ння ср., ганьбава́нне, -ння ср.;
поро́чить несов. нясла́віць, знеслаўля́ць, ганьбава́ць, га́ніць;
поро́чить хоро́шую рабо́ту ганьбава́ць (га́ніць) до́брую рабо́ту;
поро́чить челове́ка нясла́віць (знеслаўля́ць) чалаве́ка;
поро́читься страд. нясла́віцца, знеслаўля́цца, ганьбава́цца, га́ніцца;
поро́чность
1. (безнравственность) распу́снасць, -ці ж.; (развращённость) разбэ́шчанасць, -ці ж.; (испорченность) сапсава́насць, -ці ж.; (позорность) гане́бнасць, -ці ж.;
2. в др. знач. зага́ннасць, -ці ж.;
поро́чность доказа́тельства зага́ннасць до́казу;
поро́чный
1. распу́сны; разбэ́шчаны; сапсава́ны; гане́бны;
поро́чный хара́ктер сапсава́ны (разбэ́шчаны, распу́сны) хара́ктар;
2. в др. знач. зага́нны;
поро́чные ме́тоды зага́нныя ме́тады;
◊
поро́чный круг зага́нны круг.
пороши́ть несов. церушы́ць.