Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

попроси́ться папрасі́цца; см. проси́ться.

по́просту нареч. папро́сту, па-про́стаму; (просто) про́ста;

по́просту говоря́ про́ста ка́жучы.

попрочне́ть сов., разг. памацне́ць, стаць больш трыва́лым.

попроша́йка м. и ж.

1. (нищий) жабра́к, -ка́ м.; (нищенка) жабра́чка, -кі ж.;

2. (надоедающий просьбами) пренебр. папраша́йка, -кі м. и ж.;

попроша́йничанье

1. (нищенство) жабрава́нне, -ння ср.;

2. (надоедливая просьба) папраша́йнічанне, -ння ср.; ка́ньканне, -ння ср., кле́нчанне, -ння ср.;

попроша́йничать несов.

1. (нищенствовать) жабрава́ць;

2. (надоедливо просить) пренебр. папраша́йнічаць; (клянчить) ка́нькаць, кле́нчыць;

попроша́йничество

1. жабрава́нне, -ння ср., жабра́цтва, -ва ср.;

2. (надоедливое приставание с просьбами) папраша́йніцтва, -ва ср.; ка́ньканне, -ння ср., кле́нчанне, -ння ср.

попро́шенный

1. папро́шаны;

2. (приглашённый) запро́шаны.

попроща́ться сов. развіта́цца.

попро́ще сравн. ст., разг.

1. нареч. прасце́й, больш про́ста;

2. прил. прасце́йшы, больш про́сты.