Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поко́рность пако́рнасць, -ці ж., пако́ра, -ры ж.;

изъяви́ть поко́рность вы́казаць пако́рнасць; (подчиниться) скары́цца;

поко́рный пако́рны, пако́рлівы; (послушный) паслухмя́ны;

ваш поко́рный слуга́ уст. ваш пако́рны слуга́;

поко́рная про́сьба уст. пако́рная про́сьба.

покоро́бить сов.

1. (что-л. ровное) пакараба́ціць; пагну́ць;

2. перен. закалаці́ць (ад чаго), затрэ́сці (ад чаго), скалану́ць, страсяну́ць; (возмутить) абуры́ць;

покоро́биться (о чём-л. гладком) пакараба́ціцца; пагну́цца;

покоро́бленный пакараба́чаны; пагну́ты.

покоро́че

1. нареч. (тро́хі) караце́й; перен. (поближе) бліжэ́й;

2. прил. (тро́хі) караце́йшы, больш каро́ткі; (о расстоянии — ещё) бліжэ́йшы, больш блі́зкі.

покорпе́ть сов., разг. пакарпе́ць, пагарбе́ць.

поко́рствовать несов., книжн., уст. пакара́цца, скара́цца.

покорчева́ть сов. пакарчава́ць, (много, неоднократно) папакарчава́ць, папакарчо́ўваць.

покоря́ть несов. (подчинять) пакара́ць; (завоёвывать) заваёўваць;