поро́сший
1. прич. які́ (што) паро́с; які́ (што) заро́с; см. порасти́;
2. прил. паро́слы; заро́слы.
порося́ обл. парася́ и парасё, -ся́ці ср.;
порося́тина разг. парася́ціна, -ны ж.;
порося́тник с.-х. парася́тнік, -ка м.;
по́ротыйI (распоротый) по́раты; распо́раты.
по́ротыйII (высеченный) разг. лупцава́ны, бі́ты, се́чаны, хваста́ны.
поро́тьI несов. (распарывать) паро́ць; распо́рваць;
◊
поро́ть чушь, вздор, дичь вярзці́ лухту́, паро́ць глу́пства;
поро́ть горя́чку паро́ць гара́чку.
поро́тьII несов., разг. (сечь) лупцава́ць, біць; сячы́, хваста́ць.
поро́ться несов., возвр., страд. (распарываться) паро́цца; распо́рвацца.