Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поводо́к в разн. знач. павадо́к, -дка́ м.;

поводо́чный павадко́вы.

поводы́рка разг. павады́рка, -кі ж.;

поводы́рь павады́р, -ра́ м.

пово́дья мн. павады́, -до́ў; см. по́водII.

повоева́ть сов. паваява́ць, (долго, неоднократно) папаваёўваць, папаваява́ць.

повози́ть сов. павазі́ць, (много, неоднократно) папаво́жваць, папавазі́ць.

повози́ться сов.

1. (похлопотать с кем, чем) разг. павалту́зіцца, паважда́цца; (понянчиться) паня́ньчыцца; (позаниматься кропотливым делом) папо́ркацца; паке́шкацца;

2. (пошалить) падурэ́ць, пасваво́ліць, пагуля́ць;

3. (беспокойно поворочаться) паваро́чацца.

пово́зка паво́зка, -кі ж.;

пово́зочный

1. прил. паво́зачны;

2. сущ. паво́зачны, -нага м.