Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сродни́ нареч., в знач. сказ., разг. / быть сродни́ кому́-л. быць раднёй (блі́зкім) каму́е́будзь;

он мне сродни́ ён мне радня́.

сродни́вшийся

1. прич. які́ (што) зрадні́ўся, які́ (што) парадні́ўся;

2. прил. зро́днены; параднёны;

сродни́ть сов. зрадні́ць, парадні́ць;

сродни́ться зрадні́цца, парадні́цца.

сро́дный (сходный) падо́бны; (однородный) аднаро́дны; (родственный) ро́дны;

сро́дные явле́ния падо́бныя (аднаро́дныя) з’я́вы;

сродство́ ср. (сходство) падабе́нства, -ва ср.; (однородность) аднаро́днасць, -ці ж.; (родственность) ро́днасць, -ці ж.;

хими́ческое сродство́ хімі́чная ро́днасць.

сро́ду нареч., разг. зро́ду.

сроённый зро́ены;

срои́ть сов., с.-х. зраі́ць;

срои́ться зраі́цца.