Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подраста́ющий

1. прич. які́ (што) падраста́е;

2. прил. падраста́ючы;

подраста́ющее поколе́ние падраста́ючае пакале́нне.

подрасти́ сов. падрасці́;

подрасти́ть сов.

1. (растение) падрасці́ць, падгадава́ць;

2. (воспитать, вскормить) падгадава́ць.

подра́тьI сов.

1. (некоторое время, слегка, немного) падра́ць; падзе́рці;

2. (долго, неоднократно) пападзіра́ць, пападра́ць;

3. (изорвать, порвать что-л., нарвать в каком-л. количестве) падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці;

4. (наказать поркой) пабі́ць, набі́ць; (за волосы, за уши) разг. падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці; (за волосы — ещё) разг. начу́біць; (за уши — ещё) пакруці́ць, (долго, неоднократно) папакру́чваць, папакруці́ць, накруці́ць; пату́заць, нату́заць;

подра́ть за́ уши падра́ць (падзе́рці, падра́ць, надзе́рці, пакруці́ць, накруці́ць) за ву́шы, накруці́ць ву́шы;

подра́ть за во́лосы падра́ць (падзе́рці, надра́ць, надзе́рці, пату́заць, нату́заць) за валасы́, начу́біць;

5. (быстро побежать) разг. драпану́ць, даць дра́ла.

подра́тьII сов., разг. / моро́з по ко́же подра́л маро́з па ску́ры прабе́г; аж ску́ра сшэ́рхла.

подра́ться сов. пабі́цца.

подращённый

1. падро́шчаны, падгадава́ны;

2. падгадава́ны; см. подрасти́ть.

подра́щивание

1. падро́шчванне, -ння ср., падгадо́ўванне, -ння ср.;

2. падгадо́ўванне, -ння ср.; см. подра́щивать;

подра́щивать несов.

1. (растение) падро́шчваць, падгадо́ўваць;

2. (вскармливать, воспитывать) падгадо́ўваць;

подра́щиваться страд.

1. падро́шчвацца, падгадо́ўвацца;

2. падгадо́ўвацца; см. подра́щивать.