Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чуфы́канье охотн. чуфы́канне, -ння ср.;

чуфы́кать несов., охотн. чуфы́каць.

чу́чело

1. пу́дзіла, -ла ср., чу́чала, -ла ср.;

2. (пугало) пу́дзіла, -ла ср.;

3. перен., бран. пу́дзіла, -ла ср.;

чу́чело горо́ховое хоць у кано́плі стаўля́й; патаро́ча салапа́тая;

чу́чельник чу́чальнік, -ка м.;

чу́чельный чу́чальны.

чу́шкаI (свинья) ж., прост. сві́нка, -кі ж., дзёдзя, -дзі ж.; (поросёнок) парася́ и парасё, род. парася́ці ср.

чу́шкаII ж.;

1. спец. чу́шка, -кі ж.;

2. спорт. гарадкі́, -ко́ў ед. нет.

чу́шковый спец. чу́шкавы; см. чу́шкаII 1.

чушь ж., разг. лухта́, -ты́ ж.; глу́пства, -ва ср.

чу́ять несов.

1. в разн. знач. чуць;

соба́ка чу́ет дичь саба́ка чу́е дзічы́ну;

не чу́ять бо́ли не чуць бо́лю;

2. перен. (предчувствовать) разг. чуць, прадчува́ць, адчува́ць;

чу́ет се́рдце, что де́ло добро́м не ко́нчится чу́е (прадчува́е, адчува́е) сэ́рца, што спра́ва дабро́м не ско́нчыцца;

ног под собо́ю не чу́ять ног пад сабо́й не чуць;

чу́ет ко́шка, чьё мя́со съе́ла посл. чу́е ко́шка, чыё мя́са з’е́ла;