чуфы́канье
Verbum
анлайнавы слоўнікчуфы́кать
чу́чело
1. пу́дзіла, -ла
2. (пугало) пу́дзіла, -ла
3.
◊
чу́чело горо́ховое хоць у кано́плі стаўля́й; патаро́ча салапа́тая;
чу́чельник чу́чальнік, -ка
чу́чельный чу́чальны.
чу́шкаI (свинья)
чу́шкаII
1.
2.
чу́шковый
чушь
чу́ять
1.
соба́ка чу́ет дичь саба́ка чу́е дзічы́ну;
не чу́ять бо́ли не чуць бо́лю;
2.
чу́ет се́рдце, что де́ло добро́м не ко́нчится чу́е (прадчува́е, адчува́е) сэ́рца, што спра́ва дабро́м не ско́нчыцца;
◊
ног под собо́ю не чу́ять ног пад сабо́й не чуць;
чу́ет ко́шка, чьё мя́со съе́ла