чу́ять
1.
соба́ка чу́ет дичь саба́ка чу́е дзічы́ну;
не чу́ять бо́ли не чуць бо́лю;
2.
чу́ет се́рдце, что де́ло добро́м не ко́нчится чу́е (прадчува́е, адчува́е) сэ́рца, што спра́ва дабро́м не ско́нчыцца;
◊
ног под собо́ю не чу́ять ног пад сабо́й не чуць;
чу́ет ко́шка, чьё мя́со съе́ла
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)