Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чу́ткий

1. чу́йны;

2. (отзывчивый) чу́лы, спага́длівы;

чу́тко нареч.

1. чу́йна;

2. чу́ла, спага́дліва; см. чу́ткий;

чу́ткость

1. чу́йнасць, -ці ж.;

2. чу́ласць, -ці ж., спага́длівасць, -ці ж.; см. чу́ткий.

чуто́к нареч., прост. тро́шкі, кры́шку.

чу́точку нареч., разг. тро́шачкі, кры́шачку.

чу́тче сравн. ст.

1. нареч. больш чу́йна; больш чу́ла, больш спага́дліва; см. чу́тко;

2. прил. больш чу́йны; больш чу́лы, больш спага́длівы; см. чу́ткий.

чуть

1. нареч. (едва, еле) ледзь, ле́дзьве;

чуть вспо́мнил ледзь (ле́дзьве) успо́мніў;

чуть живо́й ледзь жывы́;

чуть заме́тная улы́бка ледзь прыме́тная ўсме́шка;

2. нареч. (немножко) тро́шкі, кры́шку;

чуть поумне́л тро́шкі (кры́шку) паразумне́ў;

пи́ща была́ чуть посо́лена е́жа была́ тро́шкі (кры́шку) пасо́лена;

3. союз як то́лькі, ледзь то́лькі;

чуть кто скри́пнет, я услы́шу як то́лькі хто ры́пне, я пачу́ю;

чуть опозда́ешь, он уже́ руга́ется крыху́ спо́знішся, ён ужо́ сва́рыцца;

чуть свет до́світкам, на до́світку, на зо́лку;

чуть-чу́ть ледзь-ле́дзь;

чуть что ледзь што;

чуть (бы́ло) не… траха́ не…;

чуть ли не… траха́ не…, ама́ль не…, здае́цца ці не…

чутьё ср.

1. (у животных) нюх, род. ню́ху м.;

2. перен. чуццё, -цця́ ср.; (нюх) нюх, род. ню́ху м.