Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чум чум, род. чу́ма м.

чума́ чума́, -мы́ ж.

чума́зый разг.

1. прил. мурза́ты;

2. сущ., уст., пренебр. шэ́рая сві́тка.

чума́к ист. чума́к, -ка́ м.;

чумакова́ть несов., ист. чумакава́ць;

чума́цкий ист. чума́цкі;

чума́чество ист. чума́цтва, -ва ср.

чуме́ть несов.

1. хварэ́ць на чуму́;

2. перен., прост. дурэ́ць.

чуми́за бот. чумі́за, -зы ж.;

чуми́зный чумі́зны.