чур межд., разг. цур.
чура́ться несов., разг. цура́цца.
чурба́н м.
1. цурба́н, -на́ м.; (чурка) пацурба́лак, -лка м.;
2. перен., бран. даўбе́шка, -кі ж., до́ўбня, -ні ж., даўбня́, -ні́ ж.
чуре́к чурэ́к, -ка м.
чу́рка ж. цу́рка, -кі ж.; (чурбан) пацурба́лак, -лка м., аскаба́лак, -лка м.