Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подко́жный падску́рны.

подкола́чивать несов. падбіва́ць;

подкола́чиваться страд. падбіва́цца.

подколе́нник прост., обл. падкале́ннік, -ка м.;

подколе́нный анат. падкале́нны;

подколе́нок анат. падкале́нак, -нка м.

подко́лка ж., разг. падко́лка, -кі ж., падко́лванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж., падшпі́льванне, -ння ср.; см. подка́лыватьI 1.

подколо́дный / подколо́дная змея́ фольк., бран. гад падкало́дны (папаўзу́чы); га́дзіна падкало́дная; вужа́ка зякра́тая; вы́паўзень змяі́ны; по́гань чарава́тая.

подколоти́ть сов., разг. падбі́ць.

подко́лотыйI

1. падко́латы; падшпі́лены;

2. падко́латы; см. подколо́тьI.