Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поправе́ние полит. паправе́нне, -ння ср.;

поправе́ть сов. паправе́ць.

поправи́мый папра́ўны; які́ (што) мо́жна папра́віць;

э́то поправи́мо гэ́та мо́жна папра́віць.

попра́вить сов., в разн. знач. папра́віць;

попра́вить оши́бку папра́віць памы́лку;

попра́вить ученика́ папра́віць ву́чня;

попра́вить причёску папра́віць прычо́ску;

попра́виться

1. (исправить ошибку) папра́віцца;

2. (выздороветь) папра́віцца, паздараве́ць, ачуня́ць;

попра́вка папра́ўка, -кі ж.;

поправле́ние папраўле́нне, -ння ср.;

попра́вленный папра́ўлены;

поправля́ть несов. папраўля́ць; см. попра́вить;

поправля́ться

1. (исправлять ошибку) папраўля́цца;

2. (выздоравливать) папраўля́цца, здараве́ць, ачу́ньваць; см. попра́виться;

3. страд. папраўля́цца;