Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сочини́тельный грам. злуча́льны;

сочини́тельский

1. уст. пісьме́нніцкі;

2. разг. вы́думшчыцкі;

сочини́тельство ср.

1. уст. (литературное творчество) пісьме́нніцтва, -ва ср.;

2. разг. вы́думка, -кі ж., выду́мванне, -ння ср., хлусня́, -ні́ ж., ілга́нне, -ння ср.; (после гласных) лга́нне, -ння ср.

сочини́ть сов.

1. (составить, сложить) скла́сці; (создать) ствары́ць; (написать) напіса́ць;

2. (выдумать) вы́думаць, прыду́маць; (соврать) схлусі́ць, салга́ць;

3. грам. злучы́ць.

со́чинский со́чынскі.

сочиня́ть несов.

1. (сопоставлять, слагать) склада́ць, скла́дваць; (создавать) ствара́ць; (писать) піса́ць;

2. (выдумывать) выдумля́ць, прыдумля́ць; (врать) хлусі́ць, ілга́ць; (после гласных) лгаць;

3. грам. злуча́ць;

сочиня́ться страд.

1. склада́цца, скла́двацца; ствара́цца; піса́цца;

2. выдумля́цца, прыдумля́цца;

3. злуча́цца; см. сочиня́ть.

сочи́ть несов. сачы́ць;

сочи́ться сачы́цца.

сочле́н сучле́н, -на м.