Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сочета́ние спалучэ́нне, -ння ср.;

сочета́ние тео́рии с пра́ктикой спалучэ́нне тэо́рыі з пра́ктыкай;

сочета́ние слов спалучэ́нне слоў;

сочета́тельность спалуча́льнасць, -ці ж.;

сочета́тельный спалуча́льны;

сочета́ть в разн. знач.

1. сов. спалучы́ць;

2. несов. спалуча́ць;

сочета́ться

1. сов. спалучы́цца;

2. несов., возвр., страд. спалуча́цца.

Со́чи г. Со́чы нескл., м.

сочине́ние ср.

1. (действие) склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; стварэ́нне, -ння ср.; піса́нне, -ння ср.; см. сочиня́ть 1;

2. (действие) выдумля́нне, -ння ср., прыдумля́нне, -ння ср.; хлусня́, -ні́ ж., ілга́нне, -ння ср.; (после гласных) лга́нне, -ння ср.; см. сочиня́ть 2;

3. (действие) злучэ́нне, -ння ср.; см. сочиня́ть 3;

4. (литературное произведение) твор, род. тво́ра м.;

собра́ние сочине́ний збор тво́раў;

филосо́фское сочине́ние філасо́фскі твор;

5. (школьное упражнение) сачыне́нне, -ння ср.;

кла́ссное сочине́ние кла́снае сачыне́нне;

сочине́ние на те́му сачыне́нне на тэ́му;

6. грам. злучэ́нне, -ння ср.;

сочине́ние предложе́ний злучэ́нне ска́заў;

сочинённый

1. скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны; ство́раны; напі́саны;

2. вы́думаны, прыду́маны;

3. злу́чаны; см. сочини́ть;

сочини́тель

1. уст. пісьме́ннік, -ка м., літара́тар, -ра м.;

2. (лгун) разг. піса́ка, -кі м., вы́думшчык, -ка м.;

сочини́тельница

1. уст. пісьме́нніца, -цы ж., літара́тарка, -кі ж.;

2. (лгунья) разг. піса́ка, -кі ж., вы́думшчыца, -цы ж.;