Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подожо́к обл. кіёк, род. кійка́ м.

подо́званный паклі́каны, падазва́ны;

подозва́ть сов. паклі́каць, падазва́ць.

подозрева́емый сущ. падазро́ны, -нага м.;

подозрева́ть несов.

1. падазрава́ць; (иметь подозрение) мець падазрэ́нне;

подозрева́ть кого́-л. в изме́не падазрава́ць каго́е́будзь у здра́дзе;

2. (предполагать) меркава́ць; (допускать) дапуска́ць; (догадываться) здага́двацца; (думать) ду́маць;

подозрева́ю, что здесь оши́бка мярку́ю (ду́маю), што тут памы́лка;

подозрева́ться страд. падазрава́цца;

он подозрева́ется в том… ён падазрае́цца ў тым…

подозре́ние падазрэ́нне, -ння ср.;

подозре́ние на заболева́ние мед. падазрэ́нне на захво́рванне;

возбужда́ть подозре́ние выкліка́ць падазрэ́нне;

быть под подозре́нием, быть на подозре́нии быць пад падазрэ́ннем (на падазрэ́нні).

подозри́тельно нареч. падазро́на;

подозри́тельность падазро́насць, -ці ж.;

подозри́тельный падазро́ны.