Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

по́весть лит. апо́весць, -ці ж.

пове́т уст. паве́т, -та м.;

пове́товый павято́вы.

пове́трие ср., в разн. знач. по́шасць, -ці ж.

повечере́ть сов. павечарэ́ць.

повече́рять сов., обл. павячэ́раць.

пове́шение паве́шанне, -ння ср.;

казнь че́рез пове́шение пакара́нне сме́рцю праз паве́шанне;

пове́шенная сущ. паве́шаная, -най ж.;

пове́шенный

1. прич. паве́шаны;

2. сущ. паве́шаны, -нага м.

пове́ять сов.

1. (о ветре — начать веять) паве́яць; (начать дуть) падзьму́ць;

пове́ял тёплый ветеро́к паве́яў (падзьму́ў) цёплы ве́трык;

2. (машиной) паарфава́ць; (ручным способом) паве́яць;

3. перен., безл. паве́яць;

на меня́ вдруг пове́яло де́тством на мяне́ ра́птам паве́яла дзяці́нствам.