Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

помеча́ть несов. памяча́ць, пазнача́ць, зна́чыць;

помеча́ть га́лочкой памяча́ць (пазнача́ць, зна́чыць) пту́шкай;

помеча́ть письмо́ каки́м-л. число́м памяча́ць ліст які́м-не́будзь чысло́м;

помеча́ться страд. памяча́цца, зна́чыцца.

поме́ченный паме́чаны, пазна́чаны.

помечта́ть сов. пама́рыць.

поме́шанная сущ. вар’я́тка, -кі ж.

поме́шанныйI

1. прил. (сумасшедший) звар’яце́лы;

2. прил., перен. (испытывающий пристрастие к кому-, чему-л.) / быть поме́шанным (на ком, чём) страшэ́нна (шалёна, да вар’я́цтва) захапі́цца (кім, чым); страшэ́нна (шалёна, да вар’я́цтва) палюбі́ць (каго, што); не по́мніць сябе́ ад захапле́ння (кім, чым), ад лю́басці (да каго, да чаго); стра́ціць ро́зум ад захапле́ння (кім, чым), ад лю́басці (да каго, да чаго);

он поме́шан на му́зыке ён страшэ́нна (шалёна, да вар’я́цтва) захапі́ўся му́зыкай (палюбі́ў му́зыку), ён не по́мніць сябе́ (стра́ціў ро́зум) ад захапле́ння му́зыкай;

3. сущ. вар’я́т, -та м.

поме́шанныйII прич. (от помеша́тьII) памяша́ны.

помеша́тельство вар’я́цтва, -ва ср.

помеша́тьI сов. (кому, чему) перашко́дзіць.

помеша́тьII сов. (что) памяша́ць, (долго, неоднократно) папаме́шваць, папамяша́ць.