Verbum

wołacz

м. грам. клічны склон; клічная форма

wołać

незак.

1. kogo/na kogo, o co клікаць каго; заклікаць;

wołać pomocy (o pomoc) — клікаць на дапамогу

2. крычаць

wołanie

н. кліканне

wołek

м. заал. даўганосік; слонік;

wołek zbożowy — даўганосік свірнавы (Sitophilus granarius)

Wołkowysk

м. г. Ваўкавыск; Ваўкавыйск

Wołomin

м. г. Валомін

wołowina

ж. ялавічына

wołowy

ялавічны

Wołożyn

м. г. Валожын

Wołów

м. г. Волаў