Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
cdgszż

węgiel

węg|iel

м. вугаль;

~iel kamienny — каменны вугаль;

~iel koksujący — вугаль, які каксуецца;

dwutlenek ~la — вуглекіслы газ;

spalić się na ~iel — згарэць дашчэнту

węgielny

I

краевугольны;

kamień węgielny — краевугольны камень

II

гл. węglowy 1

węgieł

węg|ieł

м. вугал; рог;

~ieł domu — рог дома;

zza ~ła — з-за рага

Węgier

м. венгр, венгерац

Węgierka

ж. венгерка

węgierka

ж.

1. (гусарская куртка) венгерка;

2. (гатунак) венгерская сліва; венгерка

węgierski

венгерскі

węglan, ~u

м. хім. карбанат

węglarka

ж.

1. чыг. вагон для вугалю;

2. ваганетка (у каменнавугальных шахтах)

węglarz

м. вугальшчык