Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nar.

= narodowy — нацыянальны

narabować

зак. нарабаваць, награбіць

narabowany

нарабаваны, награблены

narachować

зак. налічыць; падлічыць

narada

narad|a

ж. нарада;

~a wytwórcza — вытворчая нарада;

zwołać ~ę — склікаць нараду

naradzać się

незак. раіцца, радзіцца

naradzić się

зак. параіцца, парадзіцца

naramiennik

м.

1. вайск.. пагон, эпалет;

2. гіст. наплечнік (частка даспехаў);

3. уст. бранзалет (які носяць вышэй локця)

narastać

незак.

1. нарастаць; вырастаць;

2. перан. нарастаць; павялічвацца

naraz

ураз; раптам; разам;

nie wszyscy naraz — не ўсе разам