Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abeęinoópruy.
bcćdefghijklłmnoóprsśtuwzż

nalać

зак. наліць;

nalać komu sadła za skórę — дапячы каму; дацца ў знакі каму

nalamentować się

зак. наплакацца

nalany

nalan|y

1. наліты;

2. азызлы;

twarz ~a — азызлы твар

nalatać się

зак.

1. налятацца, налётацца;

2. разм. налётацца, налятацца, набегацца

nalecialość

ж. налёт, наслаенне

nalecieć

зак.

1. наляцець;

2. наляцець, натрапіць, наскочыць

nalegać

незак.

1. na coнастойваць на чым, дамагацца (чаго);

nalegać żeby ... — патрабаваць, каб...;

2. na kogoналягаць, напіраць на каго; патрабаваць ад каго

nalepiać

незак. наляпляць, налепліваць, наклейваць

nalepić

зак. наляпіць, наклеіць

nalepka

ж. наклейка, ярлык, этыкетка, цэтлік