nauczać
незак. kogo czego навучаць, вучыць каго чаму
nauczanie
н. навучанне;
powszechne nauczanie — усеагульнае навучанне
nauczka
nauczk|a
ж. урок; навука;
dać komu ~ę — правучыць каго;
będziesz miał ~ę! — так табе і трэба!; будзеш іншым разам ведаць!
nauczyciel
м. настаўнік;
nauczyciel angielskiego — настаўнік англійскай мовы
nauczycielski
настаўніцкі;
pokój nauczycielski — настаўніцкі пакой;
kolegium ~e — настаўніцкі каледж
nauczycielstwo
н. зборн. настаўніцтва;
nauczycielstwo polskie — польскае настаўніцтва
nauczyć
naucz|yć
зак. навучыць;
~yć kogo rozumu перан. навучыць каго розуму;
ja go ~ę! — я яму пакажу!
nauczyć się
зак. навучыцца;
nauczyć się na pamięć — вывучыць на памяць
nauka
nauk|a
ж.
1. навука;
Akademia Nauk — Акадэмія навук;
~i ścisłe — дакладныя навукі;
~i humanistyczne — гуманітарныя навукі;
~i społeczne — грамадскія навукі;
~i przyrodnicze — прыродазнаўчыя дысцыпліны;
2. вучэнне; тэорыя; дактрына;
3. навучанне; вучоба;
prawo do ~i — права на адукацыю;
~a czytania i pisania — навучанне чытанню і пісьму;
pobierać ~ę — вучыцца;
4. кніжн. веды;
zdobyć ~ę — набыць веды