Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nababrać

зак. напэцкаць, навазголіць

nabajać

зак. набалбатаць; намалоць языком

nabawić się

зак.

1. нажыць;

nabawić się kataru — схапіць насмарк;

nabawić się reumatyzmu — нажыць рэўматызм;

2. нагуляцца

nabazgrać

зак. накрэмзаць, начыркаць

nabiał, ~u

м. малочныя прадукты

nabić

зак.

1. набіць;

nabić obcasy — падбіць абцасы;

nabić obręcz na beczkę — набіць абруч на бочку; перан. нарабіць; зрабіць;

nabić objętość разм. штучна павялічыць колькасць (аб’ём);

2. вайск.. зарадзіць;

nabić karabin — зарадзіць стрэльбу;

nabić kogo w butelkę — зрабіць з каго дурня; абдурыць каго; выставіць дурнем

nabiec

nabie|c

зак.

1. набегчы;

2. наліцца, напоўніцца;

oczy krwią ~gły — вочы наліліся крывёй;

łzy ~gły do oczu — вочы напоўніліся слязьмі

nabiedować się

зак. набедавацца, нагаравацца

nabiedzić

зак. намучыцца; набедавацца

nabiegać

незак.

1. набягаць;

2. налівацца, напаўняцца