Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

napad, ~u

м.

1. напад, нападзенне; атака; налёт;

odeprzeć napad — адбіць напад (нападзенне);

napad z bronią w ręku юр. узброенае нападзенне;

2. прыступ;

napad duszności — прыступ задышкі;

napad kaszlu — прыступ кашлю;

4. спарт. нападзенне

napadać

I

1. незак. na kogo/co нападаць на каго/што; атакаваць каго/што;

2. находзіць; ахопліваць

II napada|ć

зак. нападаць;

~ło dużo śniegu — нападала шмат снегу

napakować

зак. напоўніць; накласці; напхаць; напакаваць

napalić

napali|ć

зак.

1. напаліць;

~ć w piecu — напаліць у печы;

2. накурыць;

ale ~li papierosów! — ну (але ж) і накурылі!

napalm, ~u

м. хім., вайск. напалм

napalmowy

напалмавы

napaplać

зак. разм. набалбатаць, намалоць языком

napar, ~u

м. адвар, настой

naparstek

м. напарстак

naparstnica

ж. бат. наперстаўка (Digitalis L.)