napad, ~u
м.
1. напад, нападзенне; атака; налёт;
odeprzeć napad — адбіць напад (нападзенне);
napad z bronią w ręku юр. узброенае нападзенне;
2. прыступ;
napad duszności — прыступ задышкі;
napad kaszlu — прыступ кашлю;
4. спарт. нападзенне
napadać
I
1. незак. na kogo/co нападаць на каго/што; атакаваць каго/што;
2. находзіць; ахопліваць
II napada|ć
зак. нападаць;
~ło dużo śniegu — нападала шмат снегу
napakować
зак. напоўніць; накласці; напхаць; напакаваць
napalić
napali|ć
зак.
1. напаліць;
~ć w piecu — напаліць у печы;
2. накурыць;
ale ~li papierosów! — ну (але ж) і накурылі!
napaplać
зак. разм. набалбатаць, намалоць языком
naparstnica
ж. бат. наперстаўка (Digitalis L.)