Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Kazach

м. казах

kazachski

казахскі

Kazachstan ~u

м. Казахстан

kazać

kaza|ć

1. зак. загадаць; прымусіць;

~ć zrobić — загадаць зрабіць;

~ł powiedzieć — загадаў сказаць;

2. незак. загадваць; прымушаць;

rób, co ci każę — рабі, што я табе кажу;

komu na siebie czekać — прымушаць каго чакаць;

jak zwyczaj każe — як патрабуе звычай;

3. незак. царк. прапаведваць; казаць казань;

~ć z ambony — прапаведваць з амбону

kazalnica

ж. амбон, амвон, казальніца

kazamata

ж. уст. каземат

kazanie

kazani|e

н. казань, пропаведзь;

wygłaszać ~e — казаць казань; прапаведваць;

prawić komu ~e перан. чытаць мараль (натацыю) каму;

siedzieć jak na tureckim ~u — сядзець дурань дурнем

Kazaszka

ж. казашка

kazeina

ж. біял. казеін

kazeinowy

казеінавы;

klej kazeinowy — казеінавы клей