kazać
kaza|ć
1. зак. загадаць; прымусіць;
~ć zrobić — загадаць зрабіць;
~ł powiedzieć — загадаў сказаць;
2. незак. загадваць; прымушаць;
rób, co ci każę — рабі, што я табе кажу;
~ć komu na siebie czekać — прымушаць каго чакаць;
jak zwyczaj każe — як патрабуе звычай;
3. незак. царк. прапаведваць; казаць казань;
~ć z ambony — прапаведваць з амбону
kazalnica
ж. амбон, амвон, казальніца
kazanie
kazani|e
н. казань, пропаведзь;
wygłaszać ~e — казаць казань; прапаведваць;
prawić komu ~e перан. чытаць мараль (натацыю) каму;
siedzieć jak na tureckim ~u — сядзець дурань дурнем
kazeinowy
казеінавы;
klej kazeinowy — казеінавы клей