kazać
kaza|ć
1. зак. загадаць; прымусіць;
~ć zrobić — загадаць зрабіць;
~ł powiedzieć — загадаў сказаць;
2. незак. загадваць; прымушаць;
rób, co ci każę — рабі, што я табе кажу;
~ć komu na siebie czekać — прымушаць каго чакаць;
jak zwyczaj każe — як патрабуе звычай;
3. незак. царк. прапаведваць; казаць казань;
~ć z ambony — прапаведваць з амбону
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)