kazanie
н. казань, пропаведзь;
wygłaszać ~e — казаць казань; прапаведваць;
prawić komu ~e перан. чытаць мараль (натацыю) каму;
siedzieć jak na tureckim ~u — сядзець дурань дурнем
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)