natura
natur|a
ж.
1. натура; прырода;
rysować z ~y — маляваць з натуры;
dziecko ~y — дзіця прыроды;
prawo ~y — закон прыроды;
z ~y rzeczy — натуральна;
~a ludzka — чалавечая прырода;
być bojaźliwym z ~y — быць баязлівым (баязліўцам) па натуры (прыродзе);
2. натура (прадукты);
placić w natura ze — плаціць натурай;
martwa ~a — нацюрморт
naturalnie
I
натуральна
II
1. ад прыроды;
2. натуральна; проста; нязмушана;
zachowywać się naturalnie — паводзіць сябе натуральна (нязмушана);
3. безумоўна; вядома; зразумела; натуральна
naturalny
naturaln|y
натуральны; прыродны;
przyrost ~y — натуральны прырост;
bogactwa ~e — прыродныя багацці;
kwiaty ~e — жывыя кветкі;
jedwab ~y — натуральны шоўк;
~ej wielkości — у натуральную велічыню;
dobór ~y біял. натуральны адбор;
dziecko ~e — пазашлюбнае дзіця;
umrzeć śmiercią ~ą — памерці сваёй смерцю;
historia ~a — прыродазнаўства
natychmiast
неадкладна; зараз жа; тут жа