Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

natura

natur|a

ж.

1. натура; прырода;

rysować z ~y — маляваць з натуры;

dziecko ~y — дзіця прыроды;

prawo ~y — закон прыроды;

z ~y rzeczy — натуральна;

~a ludzka — чалавечая прырода;

być bojaźliwym z ~y — быць баязлівым (баязліўцам) па натуры (прыродзе);

2. натура (прадукты);

placić w natura ze — плаціць натурай;

martwa ~a — нацюрморт

naturalista

м. натураліст

naturalistyczny

натуралістычны

naturalizm, ~u

м. натуралізм

naturalnie

I

натуральна

II

1. ад прыроды;

2. натуральна; проста; нязмушана;

zachowywać się naturalnie — паводзіць сябе натуральна (нязмушана);

3. безумоўна; вядома; зразумела; натуральна

naturalność

ж. натуральнасць

naturalny

naturaln|y

натуральны; прыродны;

przyrost ~y — натуральны прырост;

bogactwa ~e — прыродныя багацці;

kwiaty ~e — жывыя кветкі;

jedwab ~y — натуральны шоўк;

~ej wielkości — у натуральную велічыню;

dobór ~y біял. натуральны адбор;

dziecko ~e — пазашлюбнае дзіця;

umrzeć śmiercią ~ą — памерці сваёй смерцю;

historia ~a — прыродазнаўства

naturysta

м. нудыст

naturyzm, ~u

м. нудызм

natychmiast

неадкладна; зараз жа; тут жа