zawodowiec
м. прафесіянал (спартсмен)
zawodowy
zawodow|y
прафесійны;
związek ~y — прафесійны саюз, прафсаюз;
oficer ~y — кадравы афіцер;
choroba ~a — прафесійнае захворванне
zawodówka
ж. разм. вучылішча; рамесніцкая вучэльня
zawody
мн. спаборніцтвы;
iść w zawody — спаборнічаць
zawodzić
незак.
1. заводзіць;
2. падманваць; ашукваць; расчароўваць;
3. галасіць; лямантаваць
zawodzić się
незак. na kim/czym падманвацца; памыляцца ў кім/чым
zawojować
зак. заваяваць, скарыць; падпарадкаваць
zawołać
зак.
1. паклікаць; выклікаць;
zawołać lekarza — выклікаць лекара (доктара);
2. крыкнуць; ускрыкнуць; гукнуць; закрычаць
zawołanie
н. прызыў; заклік; кліч; zawołanie na pomoc — заклік на дапамогу;
mieć na zawołanie — заўсёды мець пад рукой;
być na zawołanie — быць напагатове;
na zawołanie разм. толькі клікні!
zawołany
1. пакліканы;
2. прыродны; спрактыкаваны;
zawołany gospodarz — гаспадар ад Бога (ад нараджэння)