zakończenie
zakończeni|e
н. заканчэнне; завяршэнне; канец;
~e roku szkolnego — заканчэнне навучальнага года;
na ~e — у заключэнне;
о ostrym ~u — з вострым канцом
zakończyć
зак.
1. закончыць; кончыць;
zakończyć pracę — закончыць працу;
2. завастрыць;
zakończyć ołówek — завастрыць аловак
zakończyć się
zakończy|ć się
зак. закончыцца; скончыцца;
wszystko ~ło się pomyślnie — усё скончылася добра
zakopać
зак. закапаць, зарыць;
zakopać talent — зарыць талент [у зямлю]
zakopać się
зак. закапацца, зарыцца;
zakopać się w śniegu — закапацца (зарыцца) у снег;
2. перан. зарыцца, пагрузіцца;
zakopać się w pracy — зарыцца ў працу з галавой;
zakopać się w długi — залезці ў даўгі